ANIMALIEN ARRASTO ETA SEINALEEN GIDA EGUESIBARREN
Eguesibar, zalantzarik gabe, harribitxi naturala da, nahiz eta Iruñetik gertu egon. Basoetan, belardietan, soroetan, ezpondetan eta baita lorategi ederretan ere, altxor naturalak gordetzen ditu, argitara ateratzeko modukoak. Errealitatea da ez dela erraza horrelako lurralde baten bizitza basatia erakustea, oso antropizatuta baitago, hain zuzen ere hiriburuarekiko hurbiltasun horregatik eta dauden bide eta industria azpiegitura ugariengatik. Baina herri ederrak ere baditu, ondo zainduak, inguruko lorategi eta basoekin batera, 50 km2-ko lurralde honetako biztanleriaren begirada gorabeheratsuaren aurrean oharkabean pasatzeko joera duen fauna-aniztasun handia hartzen dutenak.
Bioadibeetsitate hori, aberastasun natural hori ezagutaraztea da, hain zuzen ere, Eguesibarreko Udalaren helburua, bai eta argitalpen honen egileena ere. Familia hori duela 4 urte baino ez zen iritsi haranera, baina COVID krisialdia heldu zenetik, haran horren berezko potentziala ikusten jakin zuten.
Beraz, familia horrek, Basoko Miaketa Zerbitzuaren (SERAFO) bitartez, lurralde hori lau urtarotan arakatzeko ideia planteatu zuen, hain zuzen ere bertako biztanleei eta bisitariei berriro aurkitzeko. Eguesibarko Udalak, ingurumenarekin konprometituta, miaketen ondoren lortutako materiala editatzeko erronka onartu zuen.
Emaitzak bere kabuz hitz egiten du. Ikerketa horretatik argitalpen ikusgarri eta interesgarri bat sortu da, ” Animalien arrasto eta seinaleen gida eguesibarren “.
Miaketaren bidez, faunak bere egunerokoan sortzen dituen arrasto eta seinale desberdinak aurkitu eta interpretatu dituzte egileek, eta hezeguneen ertzetan, pinu-masen artean, harkaitzetan, basa-arrosaz apaindutako laboreen ertzetan… eta baita lorategietan, biribilguneetan eta gure etxeetako atean ere gertatzen diren kronikak itzuli dituzte. Orkatzak, basurdeak, azkonarrak, lepazuriak, baina baita beleak, marrakak, zozoak, errementariak, abubillak eta askotan gutxietsitako “apoak eta igelak” ere, hamaika ornogabe izateaz gain, gure ibarreko bizilaguntzat jo ditzakegun animalien aztarnak eta seinaleak jasotzen dituen gida honetako protagonistak dira.
Orain, lan honekin, Eguesibarreko harana balioan jartzen da beste behin, oraingo honetan, hiri-, landa- eta baso-ingurunea partekatzen duten animaliek gurekin partekatzen dituzten zantzuen bidez, ibilaldi bakoitza aurkikuntza-une bihur dezakegu, naturarekiko lotura-une, gure etxeetako atarian oraindik gozatzeko zortea dugunaren ikaskuntza-une.
Eguesibarko Udalaren eta Basoa Arakatzeko Zerbitzuaren (SERAFO) gisako ekimenak abian jartzea garrantzitsua eta beharrezkoa da gure gizartean, naturatik gero eta deskonektatuago baitago. Izan ere, mota guztietako ikusleei egunez egun laguntzen digun errealitate bizi eta naturala hurbiltzea ahalbidetzen dute, egunsentiko sinfonia melodikoa eta sabelaldeak teilatuetan, usapal turkiarra zaintzea Egues herriko elizako gurutzetik edo mikak jabeekin paseatzen ari diren txakurrei “siseatuz”. Horrelako kultura-ekintzak udal batek utz dezakeen aztarnarik onena dira, eta, horrela, natura-ingurunea kontserbatzeko interesa erakusten du, herritarrei gure ardurapeko aberastasun naturala hobeto ezagutzea errazten baitie. “Kontserbatzeko ezagutu, babesteko ezagutu”
Atsegin handiz aztertu ahal izango da ondare hau, lan trinkoa, aldi berean erakargarria eta bitxia, irakurlea gonbidatzen duena Sarriguren edo Eliaren paisaia babestua bezalako leku desberdinetatik paseatzera, edo etxeko leihoa irekitzera, baina oraingoan bost zentzumenekin eta naturarekiko lotura horrekin horrela berreskuratuta.
Paloma Troya eta Fernando Gómez egileek, Elvia alabaren laguntzarekin, gida honetan naturari eta haranari dioten maitasuna islatzen jakin izan dute, eta, horrela, Eguesibarreko bizimodu basatiaren kontserbazioan eta dibulgazioan parte hartu dute.
Argitalpenaren edukiaz hemen gozatu dezakezue:
